Ziekte van bright wat is dat
Zij komt voor in acuten en chronischen vorm en onderscheidt zich vooral door eiwithoudende, bloedige urine van veranderd soortelijk gewigtdoor een geringer gehalte aan zouten en pisstof en in de meeste gevallen door waterzucht in het celweefsel en de weivliezen. Bij den acuten vorm der ziekte, meestal ontstaande door verkoudheid en vochtigheid, ontwaart men huiverigheid, waarop hitte, dorst en eene versnelde pols volgen, terwijl de urine bloedig en roodachtig-bruin van kleur is, bij stilstand roode, vlokkige draden tot bezinksel heeft, naar vleeschnat riekt en in geringe hoeveelheid geloosd wordt. Na 2 of 8 dagen wordt zij lichter van kleur, zelfs citroengeel en verliest hare bloedbolletjes, die echter met de bruine kleur gedurig terugkeeren. Het loozen der urine is niet pijnlijk en geschiedt ook niet vaker dan gewoonljjk.
De ziekte van Bright is een historische classificatie van nierziekten die in de moderne geneeskunde worden beschreven als acute of chronische nefritis. De symptomen en tekenen van de ziekte van Bright werden voor het eerst beschreven in door de Engelse arts Richard Brightnaar wie de ziekte werd genoemd. In zijn Reports of Medical Cases [2] beschreef hij 25 gevallen van waterzucht oedeem die hij toeschreef aan een nierziekte. Daaropvolgend werk van Bright en anderen duidde op een verband met cardiale hypertrofiedie Bright toeschreef aan stimulatie van het hart.
Ziekte van Bright: Een aandoening waarbij de delen van de nieren die verantwoordelijk zijn voor het filteren ontstoken raken en ertoe leiden dat bloed en eiwitten per ongeluk in de urine lekken.. De Grote Bright DNA-test: De uitslag: The emphasis shifted from function to structure, and from organism to organ.
- De Grote Bright DNA-test: De uitslag - Bright
- De Franse term folie brightique wordt gebruikt voor psychische stoornissen bij deze ziekte. Bright, geboren in Bristol, waar zijn vader een gefortuneerd bankier was, studeerde van tot geneeskunde in Edinburgh.